W celu przeciwdziałania COVID-19 w dniu 2 marca 2020 r. uchwalono ustawę o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (ustawa COVID-19). W ustawie tej przez przeciwdziałanie COVID-19 rozumie się wszelkie czynności, w tym zwalczanie skutków społeczno-gospodarczych choroby. Z tego względu ustawa COVID-19 zawiera szereg przepisów wpływających bezpośrednio na stosowanie Nowego PZP, w tym przewidujących wyłączenie stosowania przepisów o zamówieniach publicznych w określonych przypadkach. W dniu 1 stycznia 2021 r. weszła bowiem w życie zupełnie nowa Ustawa z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. poz. 2019; dalej: „Nowe PZP”). Ustawa COVID-19 w wielu swych regulacjach odnosiła się do Ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych, która z nastaniem nowego roku przestała obowiązywać. Z tego względu w grudniu 2020 r. zaszła konieczność nowelizacji ustawy COVID-19. Odpowiednie zmiany zostały wprowadzone przez Ustawę z dnia 27 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o umowie koncesji na roboty budowlane lub usługi, ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw. Dzięki temu specjalne rozwiązania dotyczące zamówień publicznych wpływające na stosowanie Nowego PZP lub tymczasowo zmieniające prawo w tym zakresie, przewidziane w ustawie COVID-19, obowiązują dalej od 1 stycznia 2021 r.

Poniżej znajdą Państwo informacje o wybranych ważnych przepisach specjalnych dotyczących zamówień publicznych, obowiązujących w 2021 r. Zestawienie poza rozwiązaniami z ustawy COVID-19 obejmuje też przepis art. 46c Ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2019 r., poz. 1239, z późn. zm.), który zawiera odrębną podstawę wyłączenia stosowania przepisów o zamówieniach publicznych. Warto wskazać, że ustawa COVID-19 odnosi się do zwalczania skutków społeczno-gospodarczych choroby COVID-19, natomiast ww. art. 46c dotyczy wyłącznie zamówień udzielanych w związku z zapobieganiem lub zwalczaniem epidemii na obszarze, na którym ogłoszono stan zagrożenia epidemicznego lub stan epidemii (nie tylko epidemii COVID-19). Warto dodatkowo zauważyć, że przepis art. 46c w porównaniu z art. 6a ust. 1 ustawy COVID-19 dotyczy również robót budowlanych.

Na potrzeby publikacji Ustawę z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem COVID-19 określa się jako „tarcza 4.0”.

Wyłączenie stosowania Prawa zamówień publicznych (1)

Podstawa prawna   Art. 6a ustawy COVID-19.
Jaką zmianę wprowadza przepis? Do zamówień na usługi lub dostawy niezbędne do przeciwdziałania COVID-19 nie stosuje się przepisów Ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych, jeżeli zachodzi wysokie prawdopodobieństwo szybkiego i niekontrolowanego rozprzestrzeniania się choroby lub jeżeli wymaga tego ochrona zdrowia publicznego. Zgodnie z art. 6a ust. 2 Zamawiający, w terminie 7 dni od dnia udzielenia zamówienia, o którym mowa w ust. 1, zamieszcza w Biuletynie Zamówień Publicznych informację o udzieleniu tego zamówienia, w której podaje wymagane w przepisie informacje, w tym wskazanie okoliczności faktycznych uzasadniających udzielenie zamówienia bez zastosowania przepisów Ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych.
Od kiedy obowiązuje? Od 29 listopada 2020 r. (w okresie od 8 marca 2020 r. do 4 września 2020 r. obowiązywał przepis art. 6 o identycznej treści; pomiędzy 5 września 2020 r. a 28 listopada 2020 r. nie było możliwości wyłączenia stosowania przepisów o zamówieniach publicznych na podstawie ustawy COVID-19).
Co z postępowaniami wszczętymi i niedokończonymi?   Skorzystanie z wyłączenia art. 6a ust. 1 wymaga udzielenia zamówienia w czasie obowiązywania przepisu.
Kiedy przepis traci moc? Ustawa nie określa terminu utraty mocy obowiązywania przez art. 6a.

Wyłączenie stosowania Prawa zamówień publicznych (2)

Podstawa prawna Art. 46c Ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.
Jaką zmianę wprowadza przepis? Do zamówień na usługi, dostawy lub roboty budowlane udzielanych w związku z zapobieganiem lub zwalczaniem epidemii na obszarze, na którym ogłoszono stan zagrożenia epidemicznego lub stan epidemii, nie stosuje się przepisów o zamówieniach publicznych.
Od kiedy obowiązuje? Od 8 marca 2020 r. (aktualna treść obowiązuje od 29 listopada 2020 r., jednakże w zakresie samego wyłączenia stosowania przepisów o zamówieniach publicznych z art. 46c ust. 1 jest ona taka sama jak wprowadzona 8 marca 2020 r.).
Co z postępowaniami wszczętymi i niedokończonymi? Skorzystanie z wyłączenia art. 46c ust. 1 wymaga udzielenia zamówienia w czasie obowiązywania przepisu.
Kiedy przepis traci moc? Ustawa nie określa wprost terminu utraty mocy obowiązywania przez art. 46c. Należy przyjąć, że obowiązuje bezterminowo, zwłaszcza że przepis odnosi się do zapobiegania lub zwalczania epidemii (nie tylko COVID-19).

Wadium tylko fakultatywnie

Podstawa prawna Art. 15va ustawy COVID-19.
Jaką zmianę wprowadza przepis? Zniesiony obowiązek żądania wadium przez zamawiających w postępowaniach o wartości równej progom unijnym i wyższej od nich, co oznacza, że we wszystkich postępowaniach objętych PZP – niezależnie od ich wartości – wymaganie wadium jest od tej pory fakultatywne.
Od kiedy obowiązuje? Od 1 lipca 2020 r.
Co z postępowaniami wszczętymi i niedokończonymi? Do postępowań wszczętych i niezakończonych przed 1 lipca 2020 r. stosuje się przepisy dotychczasowe, co oznacza, że do tych postępowań zniesienie obowiązku żądania wadium nie ma zastosowania. Podstawa prawna: art. 93 ust. 1 tarczy 4.0.
Kiedy przepis traci moc? Z dniem 1 stycznia 2021 r., a więc w dniu wejścia w życie ustawy PZP z dnia 11 września 2019 r., która wprowadziła to samo rozwiązanie (brak obowiązku żądania wadium w postępowaniach o wartości równej progom unijnym i wyższej od nich, co oznacza, że we wszystkich postępowaniach objętych PZP – niezależnie od ich wartości – wymaganie wadium będzie od tej pory fakultatywne). Podstawa prawna: art. 36 ust. 2 ustawy COVID-19.

Obowiązkowe dokonywanie płatności wynagrodzenia w częściach lub udzielania zaliczek przez zamawiających

Podstawa prawna Art. 15vb ustawy COVID-19.
Jaką zmianę wprowadza przepis? W przypadku umów w sprawie zamówienia publicznego zawieranych na okres dłuższy niż 12 miesięcy zamawiający mają obowiązek przewidzieć zapłatę wynagrodzenia w częściach po wykonaniu danego etapu umowy lub udzielać zaliczki na poczet realizacji zamówienia. Zamawiający ma obowiązek określić w projekcie umowy z wykonawcą procent wynagrodzenia wypłacanego za wykonanie poszczególnych jej części, przy czym wartość ostatniej części wynagrodzenia nie może wynosić więcej niż 50% wysokości wynagrodzenia należnego wykonawcy, a zaliczka nie może być mniejsza niż 5% wysokości tego wynagrodzenia. Obowiązek płatności wynagrodzenia w częściach i udzielania zaliczek nie dotyczy zamówień w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa.
Od kiedy obowiązuje? Od 1 lipca 2020 r.
Co z postępowaniami wszczętymi i niedokończonymi? Do postępowań wszczętych i niezakończonych przed 1 lipca 2020 r. stosuje się przepisy dotychczasowe, co oznacza, że do tych postępowań przewidzenie w umowie płatności wynagrodzenia w częściach lub udzielenie zaliczki nie ma zastosowania. Podstawa prawna: art. 93 ust. 1 tarczy 4.0. Do umów w sprawie zamówienia publicznego zawartych przed 1 lipca 2020 r. oraz zawartych nie wcześniej niż 1 lipca 2020 r. w następstwie postępowań o udzielenie zamówienia wszczętych przed dniem wejścia w życie tego przepisu stosuje się przepisy dotychczasowe, co oznacza, że nie ma obowiązku dokonywania modyfikacji zawartych już umów. Podstawa prawna: art. 93 ust. 2 tarczy 4.0.
Kiedy przepis traci moc? Z dniem 1 stycznia 2021 r., a więc w dniu wejścia w życie ustawy PZP z dnia 11 września 2019 r., która wprowadza to samo rozwiązanie, tj. obowiązkowe określanie zaliczek lub wynagrodzenia częściowego w umowach mających obowiązywać powyżej 12 miesięcy. Podstawa prawna: art. 36 ust. 2 ustawy COVID-19.

Zmniejszenie maksymalnej wartości zabezpieczenia należytego wykonania umowy do 5%, częściowy zwrot zabezpieczenia

Podstawa prawna Art. 15vb ustawy COVID-19.
Jaką zmianę wprowadza przepis? Zabezpieczenie należytego wykonania umowy można ustalić na poziomie maksymalnym 5% ceny całkowitej podanej w ofercie albo maksymalnej wartości nominalnej zobowiązania zamawiającego wynikającego z umowy. Ustalenie zabezpieczenia na poziomie do 10% jest dalej dopuszczalne, ale jedynie wyjątkowo, jeżeli jest to uzasadnione przedmiotem zamówienia lub wystąpieniem ryzyka związanego z jego realizacją, co zamawiający ma obowiązek wskazać i opisać w specyfikacji istotnych warunków zamówienia. Dodatkowo ustawa uprawnia zamawiającego do częściowego zwrotu zabezpieczenia należytego wykonania umowy po wykonaniu części zamówienia, jeżeli przewidział taką możliwość w specyfikacji istotnych warunków zamówienia.
Od kiedy obowiązuje? Od 1 lipca 2020 r.
Co z postępowaniami wszczętymi i niedokończonymi? Do postępowań wszczętych i niezakończonych przed 1 lipca 2020 r. stosuje się przepisy dotychczasowe, co oznacza, że w tych postępowaniach nie obowiązuje ograniczenie określenia wysokości zabezpieczenia do 5% ani przepis przewidujący możliwość częściowego zwrotu zabezpieczenia po wykonaniu części zamówienia, a w konsekwencji zamawiający nie mają obowiązku wprowadzać zmian do dokumentacji przetargowej trwających postępowań. Podstawa prawna: art. 93 ust. 1 tarczy 4.0. Do umów w sprawie zamówienia publicznego zawartych przed 1 lipca 2020 r. oraz zawartych nie wcześniej niż 1 lipca 2020 r. w następstwie postępowań o udzielenie zamówienia wszczętych przed dniem wejścia w życie tego przepisu stosuje się przepisy dotychczasowe, co oznacza, że nie ma obowiązku dokonywania modyfikacji zawartych już umów poprzez zmianę wysokości zabezpieczenia czy wprowadzenie możliwości częściowego jego zwrotu. Podstawa prawna: art. 93 ust. 2 tarczy 4.0.
Kiedy przepis traci moc? Z dniem 1 stycznia 2021 r., a więc w dniu wejścia w życie ustawy PZP z dnia 11 września 2019 r., która wprowadza to samo rozwiązanie w zakresie maksymalnej wysokości zabezpieczenia należytego wykonania umowy oraz możliwości jego częściowego zwrotu. Podstawa prawna: art. 36 ust. 2 ustawy COVID-19.

Wyłączenie stosowania PZP do umów o zarządzanie PPK (Pracownicze Plany Kapitałowe) oraz umów o prowadzenie PPK, jeżeli wartość zamówienia jest mniejsza niż progi unijne

Podstawa prawna Art. 70 tarczy 4.0.
Jaką zmianę wprowadza przepis? Wyłączenie stosowania ustawy PZP do umów o zarządzanie PPK (Pracownicze Plany Kapitałowe) oraz umów o prowadzenie PPK, jeżeli wartość zamówienia jest mniejsza niż progi unijne.
Od kiedy obowiązuje? Od 1 stycznia 2021 r.
Kiedy przepis traci moc? W tym przypadku zmiana jest wprowadzona wprost do ustawy PZP z dnia 11 września 2019 r., która weszła w życie 1 stycznia 2021 r. Przepis nie traci mocy obowiązującej, gdyż wprowadza trwałe wyłączenie do nowego aktu prawnego.

ZMIANY DOTYCZĄCE UMOWY O ZAMÓWIENIE PUBLICZNE

Obowiązek dokonania zmiany umowy

Podstawa prawna Art. 15r ustawy COVID-19.
Jaką zmianę wprowadza przepis? Z przepisów art. 15r. ust. 4 i ust. 4a wynika, że w wypadku stwierdzenia przez zamawiającego, iż okoliczności związane z wystąpieniem COVID-19 wpływają na należyte wykonanie umowy, dokonuje on w uzgodnieniu z wykonawcą zmiany umowy, stosując jako podstawę prawną art. 455 ust. 1 pkt 4 Ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych. Brzmienie przepisu wskazuje, że wykonawca może w takich okolicznościach mieć roszczenie o zmianę umowy. W pozostałym zakresie przepis stanowi, tj. w razie stwierdzenia, że okoliczności związane z wystąpieniem COVID-19 jedynie mogą wpłynąć (potencjalnie) na należyte wykonanie umowy, że zamawiający może, ale nie musi dokonać zmiany umowy. Warto też zauważyć, że to zamawiający decyduje (stwierdza), czy zaszły okoliczności uprawniające do podjęcia rozmów w sprawie zmiany umowy. Jest to zabezpieczenie przed nadużywaniem przepisów przez wykonawców.
Od kiedy obowiązuje? Od 24 czerwca 2020 r.: zmiana wynikająca z tarczy 4.0 wprowadzająca obowiązek zmiany umowy w wypadku stwierdzenia przez zamawiającego, że okoliczności związane z wystąpieniem COVID-19 wpływają na należyte wykonanie umowy. Od 31 marca 2020 r.: wprowadzona możliwość dokonywania zmiany umowy w wypadku stwierdzenia przez zamawiającego, że okoliczności związane z wystąpieniem COVID-19 wpływają lub mogą wpłynąć na należyte wykonanie umowy.
Kiedy przepis traci moc? Przepisy ustawy COVID-19 nie określają dnia, w którym przepis traci moc obowiązującą, co prowadzi do wniosku, że przepis ten obowiązuje bezterminowo, póki obowiązuje sama ustawa COVID-19.

Zakaz potrącania kar umownych naliczonych wykonawcy z jego wynagrodzenia

Podstawa prawna   Art. 15r(1) ustawy COVID-19.
Jaką zmianę wprowadza przepis? Zakaz potrącania kar umownych zastrzeżonych na wypadek niewykonania lub nienależytego wykonania umowy z wynagrodzenia wykonawcy lub z innych jego wierzytelności – w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego w związku z COVID-19 i przez 90 dni od dnia odwołania stanu, który obowiązywał jako ostatni, o ile zdarzenie, w związku z którym zastrzeżono tę karę, nastąpiło w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii. Ustawodawca nie ograniczył przepisu wyłącznie do kar, których naliczenie wywołane jest okolicznościami związanymi z wystąpieniem COVID-19 – ważne, kiedy nastąpiło zdarzenie. Powyższe nie oznacza jednak, że zamawiający stracą możliwość dochodzenia swoich roszczeń. Ustawa wskazuje szczegółowo zasady stosowania przepisu, stanowiąc, że w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego w związku z COVID-19 i przez 90 dni od dnia odwołania stanu, który obowiązywał jako ostatni, bieg terminu przedawnienia roszczenia zamawiającego dotyczącego niewykonania lub nienależytego wykonania umowy, o którym mowa w ust. 1 przepisu, w związku z zakazem potrącania, nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu. Upływ terminu przedawnienia może nastąpić nie wcześniej niż po upływie 120 dni od dnia odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni – art. 15 r(1) ust. 2.
Od kiedy obowiązuje? Od 24 czerwca 2020 r.
Kiedy przepis traci moc? Przepisy ustawy COVID-19 nie określają dnia, w którym przepis traci moc obowiązującą, co prowadzi do wniosku, że przepis ten obowiązuje bezterminowo, póki obowiązuje sama ustawa COVID-19. Jednocześnie sam przepis art. 15 r(1) w treści wskazuje, że uniemożliwia zamawiającym podejmowanie określonych w nim działań w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego w związku z COVID-19 i przez 90 dni od dnia odwołania stanu, który obowiązywał jako ostatni. Upływ terminu przedawnienia roszczeń może nastąpić nie wcześniej niż po upływie 120 dni od dnia odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni.

Zakaz zaspokojenia kar umownych naliczonych wykonawcy z zabezpieczenia należytego wykonania umowy

Podstawa prawna Art. 15r(1) ustawy COVID-19.
Jaką zmianę wprowadza przepis? Zakaz dochodzenia przez zamawiającego zaspokojenia z zabezpieczenia należytego wykonania umowy w sprawie zamówienia publicznego w odniesieniu do kary umownej zastrzeżonej na wypadek niewykonania lub nienależytego wykonania umowy przez wykonawcę – w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego w związku z COVID-19 i przez 90 dni od dnia odwołania stanu, który obowiązywał jako ostatni, o ile zdarzenie, w związku z którym zastrzeżono karę umowną, nastąpiło w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii. Ustawodawca nie ograniczył przepisu wyłącznie do kar, których naliczenie wywołane jest okolicznościami związanymi z wystąpieniem COVID-19 – ważne, kiedy nastąpiło zdarzenie. Powyższe nie oznacza jednak, że zamawiający stracą możliwość realizacji zabezpieczenia należytego wykonania umowy. Ustawa wskazuje szczegółowo zasady stosowania przepisu: W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego w związku z COVID-19 i przez 90 dni od dnia odwołania stanu, który obowiązywał jako ostatni, bieg terminu przedawnienia roszczenia zamawiającego dotyczącego niewykonania lub nienależytego wykonania umowy, o którym mowa w ust. 1 przepisu, w związku z zakazem potrącania i zakazem realizacji zabezpieczenia należytego wykonania umowy, nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu. Upływ terminu przedawnienia może nastąpić nie wcześniej niż po upływie 120 dni od dnia odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni – art. 15 r(1) ust. 2.Gdy termin ważności zabezpieczenia należytego wykonania umowy upływa w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego w związku z COVID-19 i przez 90 dni od dnia odwołania stanu, który obowiązywał jako ostatni, zamawiający nie może dochodzić zaspokojenia z zabezpieczenia, o którym mowa w tym przepisie, o ile wykonawca, na 14 dni przed upływem ważności tego zabezpieczenia, każdorazowo przedłuży jego ważność lub wniesie nowe zabezpieczenie, którego warunki zostaną zaakceptowane przez zamawiającego – art. 15 r(1) ust. 3.W przypadku gdy termin ważności zabezpieczenia należytego wykonania umowy upływa w okresie między 91. a 119. dniem po odwołaniu stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, termin ważności tego zabezpieczenia przedłuża się, z mocy prawa, do 120. dnia po dniu odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii w związku z COVID-19 – art. 15 r(1) ust. 4.Obliczając terminy określone w przepisie, dzień odwołania ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii w związku z COVID-19 wlicza się do tych terminów – art. 15 r(1) ust. 5.
Od kiedy obowiązuje? Od 24 czerwca 2020 r.
Kiedy przepis traci moc? Przepisy ustawy COVID-19 nie określają dnia, w którym przepis traci moc obowiązującą, co prowadzi do wniosku, że przepis ten obowiązuje bezterminowo, póki obowiązuje sama ustawa COVID-19. Jednocześnie sam przepis art. 15 r(1) w treści wskazuje, że uniemożliwia zamawiającym podejmowanie określonych w nim działań w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego w związku z COVID-19 i przez 90 dni od dnia odwołania stanu, który obowiązywał jako ostatni. Upływ terminu przedawnienia roszczeń może nastąpić nie wcześniej niż po upływie 120 dni od dnia odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni.

Na koniec warto dodać, że specjalne przepisy ustawy COVID-19 – w związku z wyżej omówionymi – przewidują ponadto:

  1. Forma zawarcia umowy – art. 15r ust. 10

W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii oraz związanych z nimi ograniczeń w przemieszczaniu się umowy w sprawie zamówienia publicznego zawierane są pod rygorem nieważności w formie pisemnej albo za zgodą zamawiającego w postaci elektronicznej opatrzonej kwalifikowanym podpisem elektronicznym.

Jest to zatem tymczasowy wyjątek od zasady pisemności ustalonej w art. 432 Nowego PZP, zgodnie z którym umowa wymaga, pod rygorem nieważności, zachowania formy pisemnej, chyba że przepisy odrębne wymagają formy szczególnej.

  1. Odstąpienie od dochodzenia od wykonawcy kar umownych lub odszkodowania oraz zmiana umowy w sprawie zamówienia publicznego a odpowiedzialność za naruszenie dyscypliny finansów publicznych – art. 15s

Nie stanowi naruszenia dyscypliny finansów publicznych, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz art. 17 ust. 6 Ustawy z dnia 17 grudnia 2004 r. o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych:

  • nieustalenie lub niedochodzenie od strony umowy, o której mowa w art. 15r ust. 1, należności powstałych w związku z niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem umowy w sprawie zamówienia publicznego na skutek okoliczności związanych z wystąpieniem COVID-19, o których mowa w art. 15r ust. 1;
  •  zmiana umowy w sprawie zamówienia publicznego zgodnie z art. 15r ust. 4.
  1. Odstąpienie od dochodzenia od wykonawcy kar umownych lub odszkodowania oraz zmiana umowy w sprawie zamówienia publicznego a popełnienie przestępstwa wyrządzenia szkody w obrocie gospodarczym – art. 15t

Nie popełnia przestępstwa, o którym mowa w art. 296 § 1–4 Ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny [Wyrządzenie szkody w obrocie gospodarczym], kto nie ustala lub nie dochodzi od strony umowy, o której mowa w art. 15r ust. 1, należności powstałych w związku z niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem umowy w sprawie zamówienia publicznego na skutek okoliczności związanych z wystąpieniem COVID-19, o których mowa w art. 15r ust. 1, lub zmienia umowę w sprawie zamówienia publicznego zgodnie z art. 15r ust. 4.

  1. Odstąpienie od dochodzenia od wykonawcy kar umownych lub odszkodowania oraz zmiana umowy w sprawie zamówienia publicznego a odpowiedzialność członków organów spółek za wyrządzoną szkodę – art. 15u

Za szkodę wyrządzoną działaniem lub zaniechaniem sprzecznym z prawem lub postanowieniami umowy spółki, o której mowa w art. 293 § 1 albo art. 483 § 1 Ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1526), nie odpowiada wobec spółki członek zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej oraz likwidator, który nie ustala lub nie dochodzi od strony umowy, o której mowa w art. 15r ust. 1, należności powstałych w związku z niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem umowy w sprawie zamówienia publicznego na skutek okoliczności związanych z wystąpieniem COVID-19, o którym mowa w art. 15r ust. 1, lub zmienia umowę w sprawie zamówienia publicznego zgodnie z art. 15r ust. 4.

  1. Szczególna regulacja w zakresie umów w sprawie zamówienia publicznego z ustawy COVID-19 a uprawnienia stron wynikające z przepisów prawa cywilnego – art. 15v

Przepis art. 15г nie narusza praw stron umowy, o której mowa w art. 15г ust. 1, wynikających z przepisów prawa cywilnego, z zastrzeżeniem art. 15r ust. 5.