Jakub Chlebowski

W wykazie  prac legislacyjnych i programowych Rady Ministrów znalazły się założenia do projektu ustawy o zmianie ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia. Wynika z nich wprowadzenie szczegółowych zasad związanych z prezentacją i reklamowaniem suplementów diety. Planowany termin przyjęcia projektu przez Radę Ministrów to IV kwartał 2022 r.

Na przestrzeni ostatnich lat – w szczególności od transpozycji dyrektywy NIS przez państwa członkowskie Unii Europejskiej w 2018 r. – kwestia regulacji cyberbezpieczeństwa i określenia wspólnych cyberstandardów dla konkretnych branż nabiera coraz większego znaczenia. Najlepszym przykładem tej tendencji jest fakt, że już dwa lata po implementacji dyrektywy NIS do krajowych porządków prawnych, pod koniec 2020 r., Komisja Europejska opublikowała projekt tzw. dyrektywy NIS 2. Ma ona zastąpić obowiązującą od ponad trzech lat dyrektywę NIS, aby dokładniej uporządkować kwestie cyberbezpieczeństwa w całej Unii Europejskiej.
Jednak zarówno dyrektywa NIS, jak i przygotowywana w Brukseli dyrektywa NIS 2 stanowią tylko preludium regulacyjnego cybertsunami, które jest coraz bardziej zauważalne w tym obszarze, ponieważ dotyczy nie tylko legislacji na poziomie europejskim i krajowym, lecz także

15 października 2021 r. Ministerstwo Klimatu i Środowiska przedstawiło rekomendacje dotyczące działań mających na celu wzmocnienie cyberbezpieczeństwa w sektorze energii oraz wytyczne sektorowe dotyczące zgłaszania incydentów. Rekomendacje, opracowane na podstawie art. 42 ust. 1 pkt 5 Ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o krajowym systemie cyberbezpieczeństwa, powstały w drodze konsultacji z CSIRT NASK, CSIRT GOV, CSIRT MON oraz z operatorami usług kluczowych sektora energii.

Producent oprogramowania, który tworzy rozwiązania w oparciu o wkłady przekazywane mu przez społeczność powinien zabezpieczyć swoje uprawnienia do oprogramowania dostarczanego przez niezależnych twórców, z którymi na co dzień nie współpracuje. Dzięki Contributor License Agreement (CLA) producent oprogramowania może samodzielnie określić zakres uzyskanych od twórcy uprawnień, które pozwolą mu na niezakłócone korzystanie z przekazanego oprogramowania.

Przedsiębiorca, którego celem jest ochrona posiadanego know-how, a co za tym idzie – swojej pozycji na rynku, zatrudniając konsultanta IT, często chce mieć pewność, że nie będzie on podejmował aktywności, która potencjalnie może stwarzać ryzyko, że praca konsultanta stanowiąca działalność konkurencyjną względem przedsiębiorcy lub praca świadczona na rzecz jego konkurencji może zagrozić interesom przedsiębiorcy.
To, w jaki sposób możliwe jest uregulowanie kwestii zakazu konkurencji w umowach z konsultantami IT, zależy od modelu współpracy stron: umowy o pracę, umowy cywilnoprawnej czy umowy o współpracę, czyli tzw. umowy B2B.

W wyniku pandemii i wywołanego przez nią kryzysu ekonomicznego widoczna jest zwiększona inflacja, która zaczyna mieć zauważalny wpływ na spadek rentowności projektów informatycznych.
Sposobem na przeciwdziałanie spadkowi rentowności projektów jest zawarcie w umowie z klientem klauzuli, która będzie pozwalała dostawcy na utrzymanie realnej wartości należnego mu wynagrodzenia. W artykule przedstawione zostały informacje dotyczące tego, na co dostawca powinien zwrócić uwagę, konstruując klauzulę waloryzacyjną, aby zminimalizować ryzyko utraty wartości należnego mu wynagrodzenia.