Dopuszczalność drogi sądowej w sprawie o zobowiązanie nadawcy do udzielenia operatorowi zgody na rozprowadzanie programu objętego regulacją must carry/must offer

Nadawca rozpowszechniający program objęty regulacją must carry/must offer, o której mowa w art. 43 i 43a ustawy z 29.12.1992 r. o radiofonii i telewizji nie może odmówić operatorowi rozprowadzającemu program w sieci telekomunikacyjnej zgody na rozprowadzanie tego programu. W sytuacji jednak, gdy nadawca bezpodstawnie odmawia udzielenia takiej zgody, operatorowi powinien przysługiwać efektywny instrument prawny nakierowany na jej wyegzekwowanie. Przewidziana w 43a RTVU administracyjna procedura przymuszania nadawcy przez Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji do udostępnienia operatorowi programu może w niektórych przypadkach okazać się bezskuteczna i w rezultacie może nie zagwarantować udzielenia operatorowi zgody na rozprowadzanie programu. Jako remedium postuluje się przyznanie operatorowi prawa do zainicjowania postępowania sądowego w sprawie o zobowiązanie nadawcy do udzielenia zgody na rozprowadzanie programu. Wątpliwości budzi jednak to, czy w sprawie dotyczącej obowiązków must carry/must offer, które uregulowane zostały w akcie z zakresu prawa administracyjnego, przysługuje droga sądowa w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego.

Pełna treść artykułu jest dostępna w kwartalniku Prawo Nowych Technologii (nr. 2/2021)